Thursday, June 4, 2009

Ang Pagpanaw Ng Aking Ama

Isa sa pinakamasakit at pinakamalungkot ng yugto ng aking buhay ay ang pagpanaw ng aking ama. Kung tutuusin sa murang edad na 12 ang pagkamatay ng isang ama ay di gaanong nabibigyang halaga. Ang pagkawala ng ama ng haligi sa isang pamilya na siyang inyong tagapagtanggol ay isang malaking kawalan. Sa aking natatandaan eto ang mga panahong napakalungkot sa aming buhay. Pamilya na siyang maiituring na isang pilay, nawalan ng sumpay na inyong matutukuran sa tuwing ito'y nadadapa. Sa kanyang pagkawala isang napakalaking pagsubok hanggang sa ngayon ang patuloy naming nararanasan. Gayon pa man ako ay nagpapasalamat sa aking ina sapagkat ang tangi niyang lakas ang siyang bumubuhay sa aming pamilya. Ang katatagan ng kalooban sa pagpanaw ng mahal ninyo sa buhay ay napakahalaga. Huwag rin nating kalimutan sa panahong eto dapat tayo ay maging mas malapit sa ating Diyos Ama. Nawalan man tayo ng ama na ating kinikilala ngunit may Ama tayo sa langit na Siyang ating kasama sa araw-araw. Ang Diyos Ama natin ang siyang magtuturo ng ating landas sa tamang pamamaraan.

Habang ako'y lumalaki bagkas sa aking mukha ang isang lungkot at nagmamakaawang mga mata na sa tuwing may okasyon kasama ang pamilya. Napakahirap ang lumaki ng walang ama. Mahirap sa pamamaraang kulang sa gabay sa isang anak na lalaki. Maraming mga pagsubok ang nangyari sa aming buhay isa na rito sa murang edad ako'y makukulong sa isang kasalanang paglabag sa batas sa paggamit ng telepono (telephone manners and right conduct law), ang pag layas ng kapatid ko sa dahilang di pag sang-ayong ng aking ina sa isang kasintahang mapangahas. Sa mga panahong iyon iba't-ibang reaksyiong o komento ang aming naririnig sa mga tao - mga masakit na mga salita. Awang-awa ako sa aking ina sa sakit niyang nararanasan. Bilang isang bata wala ako magagawa kundi umiyak at humingi ng kapatawaran sa kanya.

- O aming ina, salamat sa iyong walang sawang pagmamahal. Naging masama man kami sa mga mata ng tao ngunit di mo kami pinabayaan. Lalo kang naging matatag at walang humpay sa pagkapit sa Diyos na siya mong naging lakas upang di mawalan ng pag-asa na itaguyog ang ating pamilya. Sa ngalang ng Diyos dakila kang ina, ina namin na walang sino man ang makakapantay sayo. Mahal na mahal ka namin.

No comments:

Post a Comment