
Habang ako'y lumalaki bagkas sa aking mukha ang isang lungkot at nagmamakaawang mga mata na sa tuwing may okasyon kasama ang pamilya. Napakahirap ang lumaki ng walang ama. Mahirap sa pamamaraang kulang sa gabay sa isang anak na lalaki. Maraming mga pagsubok ang nangyari sa aming buhay isa na rito sa murang edad ako'y makukulong sa isang kasalanang paglabag sa batas sa paggamit ng telepono (telephone manners and right conduct law), ang pag layas ng kapatid ko sa dahilang di pag sang-ayong ng aking ina sa isang kasintahang mapangahas. Sa mga panahong iyon iba't-ibang reaksyiong o komento ang aming naririnig sa mga tao - mga masakit na mga salita. Awang-awa ako sa aking ina sa sakit niyang nararanasan. Bilang isang bata wala ako magagawa kundi umiyak at humingi ng kapatawaran sa kanya.
- O aming ina, salamat sa iyong walang sawang pagmamahal. Naging masama man kami sa mga mata ng tao ngunit di mo kami pinabayaan. Lalo kang naging matatag at walang humpay sa pagkapit sa Diyos na siya mong naging lakas upang di mawalan ng pag-asa na itaguyog ang ating pamilya. Sa ngalang ng Diyos dakila kang ina, ina namin na walang sino man ang makakapantay sayo. Mahal na mahal ka namin.
No comments:
Post a Comment